Η «Πυξίδα» διέπεται από τις αρχές και διαδικασίες που καθιερώνονται στο Καταστατικό και στον Κανονισμό Λειτουργίας, η δράση δε και η λειτουργία της θεμελιώνονται στην κοινή βούληση των μελών της.
Η Ιδρυτική Διακήρυξη της «Πυξίδας», η οποία περιγράφει το πλαίσιο των κοινών αρχών και αξιών των ιδρυτικών μελών είναι η εξής:
«Ζούμε σε καιρούς πολύπλοκους, τόσο για την Ελλάδα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η κρίση σε όλα τα επίπεδα παγκοσμίως ανέδειξε αυτό που υφέρπει: την δυναμική της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, που επιθυμεί να γίνει ο ολετήρας των Εθνών-Κρατών. Εμείς εδώ στην Ελλάδα, παράλληλα με την εξουθένωση των μνημονίων, βιώνουμε την σταδιακή κορύφωση της μόνιμης εξ ανατολών απειλής από την γείτονα Τουρκία, η οποία αμφισβητεί και παραβιάζει ευθέως τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά μας στο Αιγαίο (την ελληνική ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα, την πλήρη ανάπτυξη των χωρικών μας υδάτων και λοιπών θαλασσίων ζωνών), τόσο με την θεωρία της «γαλάζιας πατρίδας», όσο και με το άκυρο σύμφωνο, που σύναψε με την αμφισβητούμενη πολιτική ηγεσία της Λιβύης.
Ανησυχούμε για τις εθνικές εξελίξεις και την εις βάρος της χώρας μας επεκτατική πολιτική και τις απειλές κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας στον χερσαίο, στον εναέριο και στον θαλάσσιο χώρο.
Αγωνιούμε παράλληλα για την συνέχεια του Ελληνισμού και την διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας, που απειλείται εμμέσως από την παγκοσμιοποίηση, αλλά και από την μακροχρόνια «εργαλειοποίηση» από την Τουρκία οικονομικών μεταναστών και προσφύγων. Η γλώσσα μας, η παιδεία μας, η παράδοσή μας και ο πολιτισμός μας, όπως αδιάλειπτα στα χιλιάδες χρόνια ύπαρξης μας διατηρήθηκαν, δια μέσου της Κλασσικής Αρχαιότητας, των Ελληνιστικών Χρόνων και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, στην οποία κυριάρχησε ο Ελληνισμός, είναι ζώσα απόδειξη της ιστορικής «διαδρομής» μας, «εμποτίζοντας» το συλλογικό υποσυνείδητο μας και την συλλογική ιστορική μας μνήμη. Επιπλέον, πιστεύουμε στις αξίες και την διαχρονικότητα της Ορθοδοξίας. Αναγνωρίζουμε την προσφορά της στο Έθνος και ταυτόχρονα δηλώνουμε την προσήλωσή μας στο δικαίωμα της ανεξιθρησκίας και τον σεβασμό μας στον ατομικό αυτοπροσδιορισμό κάθε πολίτη.
Επιθυμούμε για την χώρα μας την εμπέδωση πραγματικής Δημοκρατίας με ισονομία, ισότητα, αξιοκρατία, αλληλεγγύη και συνεργασία. Τούτο θα επιτευχθεί μόνον μέσα από την πραγματική διάκριση των τριών εξουσιών (Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική) από την εισαγωγή θεσμών ενίσχυσης άμεσης Δημοκρατίας και από μια πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, που θα εμπεδώσει και θα ενισχύσει το αίσθημα δικαίου. Θέλουμε ένα ανταποδοτικό προς τους πολίτες Κοινωνικό Κράτος Δικαίου, όπου θα γίνονται σεβαστά τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα τους.
Προσδοκούμε η Ελλάδα να είναι ένα οικονομικά αύταρκες και αυτοδύναμο Κράτος, με ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς (πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή) που παράλληλα θα έχει τον ιστορικό γεωπολιτικό ρόλο που της αρμόζει τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και στην Μεσόγειο Θάλασσα ως σταθερής εγγυήτριας Δύναμης Δημοκρατίας και Πολιτισμού, αλλά και Άμυνας και Ασφάλειας.
Σε αυτήν την «εθνική εξίσωση» θεωρούμε, ότι είναι αδιανόητο να μην συμμετέχει ενεργά ο απανταχού απόδημος Ελληνισμός και οι Ομογενείς μας, που γνωρίζουμε ότι πάντα στέργουν την πατρίδα μας και προστρέχουν γι΄αυτήν. Όπως επίσης κομβικός «κρίκος» είναι η θεμελίωση στενότατου σύνδεσμου με τους αδελφούς Ελληνοκυπρίους που εξακολουθούν να υπόκεινται στην οδύνη της απώλειας των αγνοουμένων και στην στέρηση των εδαφών τους από τα κατοχικά τουρκικά στρατεύματα που παράνομα εισέβαλαν το 1974. Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν κείνται μακράν μεταξύ τους, αλλά μπορούν να έχουν κοινό πεδίο οικονομικής και γεωπολιτικής στρατηγικής με την εισαγωγή Δόγματος Ενιαίου Γεωπολιτικού Σχεδιασμού Άμυνας, Ασφάλειας και Ανάπτυξης.
Και ασφαλώς για εμάς η «μητέρα» Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίζει να αγνοεί τον Ελληνισμό της Βόρειας Ηπείρου, της αρχαίας Παιονίας, της Μικρασίας, του Πόντου, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου και άλλων νησιών και περιοχών στην γείτονα Τουρκία και όπου αλλού ο ελληνισμός διαθέτει ζωτικά συμφέροντα. Αντιθέτως, πρόταγμά μας είναι η διεθνοποίηση των εις βάρος μας εθνοκαθάρσεων με πιο εμβληματική την γενοκτονία των Ποντίων και η ικανοποίηση εθνικών απαιτήσεων, όπως οι γερμανικές αποζημιώσεις και η προστασία των ελληνικών πληθυσμών εκτός Ελλάδος.
Ούτε, βεβαίως, θεωρούμε ότι αποτελεί λύση για το Σκοπιανό ζήτημα η έξωθεν επιβληθείσα συνθήκη των Πρεσπών, που δεν επικυρώθηκε (ως όφειλε) από τον ελληνικό λαό, ο οποίος είναι ο μόνος αυθεντικός «θεματοφύλακας» της εθνικής μας κληρονομιάς και ταυτότητας.
Εν κατακλείδι, η Ελλάδα οφείλει γεωπολιτικά να διαδραματίσει τον ιστορικό της ρόλο ως «μεσίτρια» μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά και ως «γεφυροποιός κόμβος» στο σταυροδρόμι τριών Ηπείρων, προσανατολιζόμενη σε εμβάθυνση γεωστρατηγικών δεσμών με λαούς που έχει κοινούς ιστορικούς και πολιτικούς δεσμούς.
Αυτή η συστράτευση του Ελληνισμού για το μέλλον της Πατρίδας και του Έθνους μας είναι για εμάς εθελοντική, αφιλοκερδής και χωρίς προσωπικό όφελος αλλά και οριζόντια, καταλαμβάνοντας τον κάθε Έλληνα (αλλά και φιλέλληνα με κοινές αντιλήψεις), ανεξαρτήτως προσωπικών ή πολιτικών απόψεων και φρονημάτων και οφείλει να είναι μαζική για να είναι πραγματικά αποτελεσματική.
Είναι το κέλευσμα των καιρών για να διαφυλάξουμε την διαφορετικότητα, ιδιοσυστασία και ιστορικότητα μας ως Ελληνισμός από την αρχαιότητα έως σήμερα, είναι το κάλεσμα της μοίρας της Ελλάδας να αναμετρηθεί με την Ιστορία της και να είναι και πάλι θριαμβεύτρια.»
Οι αρχές λειτουργίας της Πυξίδας είναι η δημοκρατικότητα, η πολυφωνία, η ανεξαρτησία από κάθε είδους φορέα και η ελεύθερη συμμετοχή κάθε Έλληνα και φιλέλληνα πολίτη ανεξαρτήτως πολιτικών ή προσωπικών απόψεων.